نظرات کاربران درباره کتاب ناطور دشت (ناتور دشت)

این کتاب نظرات منفی زیاد داره و به نظرم دلیلش می‌تونه این باشه که قصدت از خوندن کتاب صرفاً یه داستان سرگرم‌کننده و مهیج و جذاب و البته مشهور باشه ولی داستان این کتاب جذابیت خاصی نداره و این تو ذوقشون میزنه و نمیتونن خیلی درک کنن اصلاً چرا یکی باید چنین داستان حوصله سر بری بنویسه، یا حالا که نوشته چرا باید انقدر معروف بشه و کلی طرفدار پیدا کنه، شاید بشه گفت اصلا داستان خاصی نداره، فقط دغدغه‌های یه نوجوون تو سن بلوغه که از همه چیز خسته شده و حوصله‌ش سررفته، درست مثل خوانندۀ کتاب که تا بی‌نهایت حوصله‌ش سرمیره از بی داستانی، و معجزه کتاب همینجاست، به راحتی میشه حس و حال «هولدن» نوجوون داستان رو درک کرد، خیلی‌ها با هولدن راحت ارتباط میگیرن و یاد تجربیات مشترکشون میوفتن، خیلیا هم در همین لحظه، حال و احوالات هولدن رو دارن زندگی می‌کنن، بعضیا هم یادشون رفته دغدغه‌های دوران بلوغشون رو، یا اصلاً دغدغه خاصی نداشتن و خیلی خنثی سپری کردن اون دوران رو، دغدغه‌هایی مثل استقلال طلبی و خود محوری، قانون‌گریزی، گرایشات جنسی و عشق، حمایت‌گری و روابط خانوادگی، به کسایی که خودشون نمیتونن با احوالات هولدن ارتباط بگیرن پیشنهاد می‌کنم تصور کنن یه نوجوان تو خونشون دارن مثل فرزندشون یا خواهر و برادرشون که می‌تونه خیلی شبیه هولدن باشه و به شدت نیاز به احساس تعلق داره... احساس تعلق داشتن، حس گمشده خیلی از ما آدما... شبیه حسی که فیبی به هولدن میداد... از جنس عشق بی قید و شرط... عشقی که خود هولدن هم دلیلش براش سوال بود، و به احتمال زیاد چون دلیلی هم براش پیدا نمی‌کرد، فیبی با بقیه براش فرق داشت... (به نظرم واقعاً تو هر خانواده‌ای یدونه ازین نوجوونا هست اما دیده نمی‌شه یا همه ازش شاکین، همین دهه هشتادی و نودی‌های خودمون که کسی سعی نمیکنه بفهمتشون و باهاشون ارتباط بگیره)

راستش من انتظار خوندن یه کتاب واو داشتم که بعدش بگم لنتی عجب چیزی بود، نسبت به همه تعریفایی که ازش شده و هر ادمیو که میدیدی یا این کتاب دستش بود یا بهت پیشنهادش میکرد. از زمانی که شروع کردم تا اخر کتاب همش به خودم میگفتم بازم بخون احتمالا از صفحه های دیگه جای جذابش شروع میشه ولی این اتفاق نیوفتاد. به نظر من داستان هییییییچ جذابیت و کششی نداشت که مخاطبو جذب و میخکوب خودش کنه. نمیدونم شایدم سطح و درک من پایینه و نتونستم خوب باهاش ارتباط برقرار کنم!!!به هر حال کتاب بدی نبود و از خوندنش پشیمون نیستم و شایدم حتی بگم دوسش داشتم ولی خیلی کم. در کل ضد حال خوردم هرچند با یه تیکه هاییش خیلی حال کردم مخصوصا با خواهر کوچیکه هولدن:))

مدت زیادیه که دارم این کتابو می خونم.. خیلی دوستش داشتم و باهاش وقت گذروندم 🤗💙 به نظرم، واقعا یه رمان خاصه... گرچه کمی تلخ بود، ولی خب با همینش خوب بود.. ترجمه شو من دوست داشتم چون خودمونی بود ولی شاید کسی دوست نداشته باشه... به هرحال من راضی بودم و به همه پیشنهاد می کنم که بخوننش 😄

با این همه تعریفی که ازش شنیده بودم انتظار کتاب فوق‌العاده‌ای داشتم اما متاسفانه اینطور نبود

از موقعی که این کتاب و خوندم فهمیدم هممون یک هولدن کالفیلد درون داریم😂

سلام.کتاب خوبی بود و نکته های خوبی داشت امابیشترین نکته ای که ب درد من خورد این بود که از آدم جعلی دیگه حالم به هم میخوره.مخصوصا وقتی میبینم ی نفر داره ازلکی میخنده. و اینکه انسان وقتی هدف خلقت و وظیفه اش رو ندونه که چرا آفریده شده و کجا قرار است در آخر برود،اگر اینها را نفهمد زندگی اش واقعا چرت میشود.انگار انسان سال ها دنبال سراب برود. داستان کشش خاصی نداره اما لابه‌لاش میتونید نکته های خوبی رو به دست بیارید و من الله توفیق

هولدن... چیکار کردی؟!:) نمی‌دونم الف شبیه توئه یا تو شبیه الف. نه، کسی شبیه تو نیست، تو شبیه همه‌ی مایی! تو خودِ مایی. تو داشتی داستان ما رو روایت می‌کردی... مایی که از آدمای "جعلیِ" دور و برمون خسته‌ایم... و اما ناطوردشت: همونطور که گفتم، ناطوردشت حس و حالِ بعضی از ما رو داشت. بعضی از ما که به هر دری می‌زنیم تا از اون حال و هوا در بیاییم. (نمی‌گم کدوم حال و هوا.😌) توی این کتاب، افسردگی، خستگی، عشق، خنده و هزاران حس دیگه گنجانده شدن که با فهمیدن این احساسات می‌تونید با هولدن توی خیابونا قدم بزنید و اون کلاه شکاری قرمز رنگ رو روی سرتون بذارید... اگر بخوام می‌تونم ساعت‌ها حرف بزنم... از هولدن بگم و حس و حال و... ولی نمی‌تونم.:) یعنی نمی‌خوام. بخونیدش... همین! پ.ن: خطاب به الف: "چقدر اون پروفایل قبلیت (قبلی نه، قبلیش هم نه، قبلیش. فکر کنم فهمیدی کدومو میگم.) قشنگ بود.:)

نمییدونم چرا اینقدر این کتاب تعریف کردن یا شاید هم تو اون زمان کتاب فوقع العاده ای باشه اما به نظر من بدترین کتاب که خوندم همش منتظر تغییر یه موضوع جدید بودم اما از اول تا آخر کتاب یه پسر 18 ساله که از همه کس همه چیز بد میگه درگیر با خودش

کتاب جالبی بود و دغدغه های دوران نوجوانی و بلوغ رو بیان می کنه،شاید برای پسرها قابل درک تر باشه تا دخترها، چون هولدن یک پسره. سبک نوشتاری کتاب هم طوری بود که با اون لحنی که بیان می شد واقعا احساس می کردی که یک پسر نوجوان کتاب رو نوشته. به نظرم هولدن خیلی خوش شانس بوده که تو اون چند روز اتفاق ناگواری براش نیفتاده. هر کسی به شیوه ای دوران بلوغ رو سپری کرده و شاید مهم ترین نکته کتاب این باشه که سعی کنیم اونقدر اعتماد بچه هامون رو جلب کنیم و باهاشون صمیمی باشیم که حاضر باشند هر اتفاقی که براشون می افته اول با ما در میان بگذارند.

کتابه خیلی جالبی بود من به شخصه رفتار ها و افکار شخصیت اصلی داستان رو درک میکردم این کتاب در مورد پسری به اسم هولدن که در سن حساسی قرار داره(بین نوجوانی و جوانی) و ما ۳ روز با اتفاقات عجیب ، از زندگی هولدن رو مطالعه میکنیم. شخصیت پردازی داستان واقعا عالی بود و می شد با شخصیت ها ارتباط گرفت و اکثر اونها رو درک کرد. فضا سازی خیلی خوبی داشت‌ و به راحتی میشد مکان ها رو تجسم کرد .

من ترجمه ی دیگه ای خوندم اینو نخوندم ولی معرکس معرکه از بین کتاباش فقط این کتاب سلینجر رو دوس دارم

گاهی اوقات باید کتاب خوند که حرصتون در بیاد که چرا این کتاب رو خوندید. چرا این هولدن اینجوریه؟ چرا شخصیت اصلی، شبیه آدم بده است و اینقدر رو اعصابه؟ هولدنِ راوی، یه شخصیت بالغ و هولدنِ داستان، یه شخصیت نابالغه. حالا که هولدن بزرگ شده داره خاطراتشو براتون تعریف می‌کنه. درسته یکم آدم پرحرفیه ولی بعضی از حرفاش حسابی درسته. خاطرات هولدن تلخه که تلخیش نزدیکش می‌کنه به واقعیت، همون واقعیتی که ما توش غرق شدیم.

بعضی عقب نشینی های ترجمه بارسقیان نسبت به ترجمه کریمی یکم اذیت کننده است. ولی لحنی که تو کتاب ساخته شده ارزشمند ه . حداقل برای هولدن های امروز که میخوان بخوننش. چون به محاوره ای که سالینجر اون زمان میخواستش و تصویری که از ذهن هولدن بسازه،برای محاوره ی امروزی نزدیک تر . منظورم این که اگه سالینجر این کتاب برای فارسی زبان امروز میخواست ترجمه کنه_میدونم چه قدر خنده دار ه حرفم_شاید لحنش به این ترجمه نزدیک تر باشه، تا به ذهن هولدن نزدیک تر بشه شد . میدونم، منظورم بد گفتم شاید بخندی بگی این دیگه چه حرفیه. پس بزار یکم بیشتر سوتی بدم بگم اگه ترجمه کریمی بخونی، کلی باهاش حال میکنی ولی اگه میخوای به قول هولدن از یه کتاب لذت ببری اون قدری که بخوای به نویسنده اش زنگ بزنی و صحبت کنی این ترجمه هم بخون. با هردوش میشه حال کرد، پسر فکر کنم زیادی سر اصل مطلب موندم که ازش خارج شدم، بیخیال بزار حرف دلم بزنم. هرچند دلم تنگ میشه براش. اگه هولدن دوستداری، این ترجمه رو هم بخون. مخصوصا به خاطر جملات آخر کتاب که تو این ترجمه با یه ریزه کاری بهتر گفته شده، نقل به مضمون :هیچ وقت به هیچ کس هیچی نگو مگرنه رها میشن و دلت براش تنگ میشه. بهانه ی خوبی برای دوباره سر زدن به هولدن یکم ساده تر.

یکی از مسخره ترین کتاب هایی که خوندم..البته این ترجمه رو نخوندم ولی به طور کلی نه داستان داشت نه جذابیت و نه کشش، و تموم کردنش فقط به این علت بود که در تمام طول کتاب منتظر بودم با چیزی برخورد کنم که نظرم رو تغییر بده و این تعریف هایی که از این کتاب میکنن درست باشه، که متاسفانه هیچی نبود.

اگه با شخصیت اصلی کتاب ارتباط پیدا کنی کتاب خیلی جذابی برات میشه جوری که نویسنده یک رمانی که خوندم کتابشو تقدیم کرده بود به هولدن کالفید عزیز!!

شخصیت پردازی کتاب برای هولدن کالفیلد بسیار زیبا و با جزییات انجام شده است . این موضوع را خود سلینجر نیز می دانسته و اجازه برای ساخت فیلم سینمایی این اثر را به دلیل اطمینان از اینکه کارگردان نمی تواند از پس شخصیت پردازی هولدن برآید ، نداده است. از طرفی شخصیت هولدن تنفر بر انگیز و خسته کننده است. خواندن این رمان هیچ چیز به خواننده نمی افزاید و آخرین تصمیم برای پر کردن اوقات بطالت و واماندگی شاید خواندن این رمان است.

مطمئنا برای اونایی که این کتاب رو خوندن یکی از بهترین کتابهای خونده شُدَشونِ اونهایی هم که کتاب رو نخوندن، یکی از بهترین کتاب های عمرشون رو نخوندند -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=- در کل متن و ترجمه عالی ممنون از طاقچه

من یه سوال دارم. همین جا در قسمت شرح حال نویسنده، گفته شده که این کتاب از سال 1990 در خود ایالات متحده چاپش ممنوع شده ولی اینجا ترجمه میشه و چاپ میشه. من هنوز کتاب رو نخوندم. اتفاقا نسخه قدیمی و چاپیش رو هم دارم. ولی اگر حقیقتا کتاب مطالب غیر اخلاقی داره و با سانسور باید چاپ بشه، چه اصراری به این کار هست؟

تصور کتاب بهتری رو داشتم یکم کتاب عجیبی بود نه میتونم بگم خیلی بد بود و نه خیلی خوب. هولدن هم ادم خاصیه که توانایی تغییر نداره و به خاطر ناکامی های پی در پی گوشه گیر و تا حدی افسرده شده بعضی از جملات هم دوست داشتنی بودن و قابل تامل ولی در کل محتوا ی مجذوب کننده ای نداشت و روند کندی داشت این کتاب علاقه مندان زیادی داره ولی خب من خیلی باهاش ارتباط نگرفتم

داستان سنگین بود...اولش شاید درک نکنید ولی حقایق جالبی رو عنوان کرده... از تظاهر و ظاهرنمایی تا عقلهای زیبای تهی...