نظرات کاربران درباره کتاب غرور و تعصب

من فکر می‌کنم برای درک بهتر غرور و تعصب (یا به عبارت صحیح‌تر، غرور و قضاوت) باید شرایط خاصی (طبیعتا شرایط خاص ذهنی) موقع خوندن ایجاد کنیم تا نهایت لذت رو ببریم. با این که راوی ماجرا سوم شخصه، اما جنسیت نویسنده به شدت توی زاویه‌ی نگاه به رویدادها موثر بوده. بهتره از قبل بدونیم که با اثری کاملا زنانه (و حتی چیزی لطیف‌تر از اون؛ کاملا دخترانه!) طرفیم. اگر نتونیم خودمون رو به عنوان شهروندی ساکن در فضای کلاسیک بریتانیا تجسم کنیم، خوندن این کتاب کار بیهوده‌ای به نظر می‌رسه. زندگی با قواعد خاص اون زمان (که آستِن به زیبایی، دونه دونه رو در خلال پیشبرد داستان شرح داده) شاید الان مسخره برسه اما وقتی ذهنمون رو با زمان حادثه تطبیق داده باشیم، خیلی هم لذت‌بخش و جذابه. به هر شکل، یکی از دلایل ارزشمندی این کتاب، طرح صورت مسأله‌های اساسی (به ویژه در مورد روابط انسانی) و دادن پاسخ‌های تأمل برانگیز به اون‌هاست؛ چیزی که شاید بیان کردنش در سال‌هایی که نویسنده زندگی می‌کرده، مثل امروز مرسوم نبوده. شجاعتش ستودنیه و اثرش قابل تحسین.

داستان این کتاب مثل تمام آثار کلاسیک مملو از جملات سنکین و هجو و... است. باید رسما انکلیسیت خوب باشه تا اصطلاحات رو بفهمی.مثل دوست دا گ سوییتک توی جنگ چهارشنبه ها هستم(وقتی جین ایر رو میخوند) وقتی این کتابهارو میخونم.اما نباید فراموش کرد که این کتاب داستان خوبی داره و اتفاقا نثر داستان و روایتش باعث شده توی دانشکاهها تدریس بشه الانم. کهنه نیست..و بهتره بدونید که جین آستین خودش تا 40 سالکی بیشتر عمر نکرد وتا همون سن هم مجرد موند چون نتونست با کسیکه دوست داشته ازدواج کنه(دقیقا به همون دلیل که ابتدا آقای دارسی نمیتونست ازدواج کنه با لیزا)و خواهرش هم شوهرش رو از دست داد. پس نوشتن این اثر رو شروع کرد تا تلخی زندکی خودش و خواهرش رو جبران کنه.این به نظرم رمز پویایی داستانه. پبشنهاد میکنم حتما مطالعه کنید...

* لطفا مثل آقای کالینز نباشین!* - ژانر: رمانس ویکتوریایی/داستان ادبی - ترجه قابل قبول بود ولی ویراستاری جای کار داره. - داستان از نگاه سوم‌شخص روایت میشه و بصورت خطی هم دنبال میشه. سرعت پیش‌روی حوادث مناسبه. متن خیلی توصیفی نیست و تکنیک های ادبی زیادی بکار گرفته نشده؛ وقایع داستان روان بازگو میشه. لحن اثر باید طعنه آمیز باشه ولی من حسش نکردم( شاید بخاطر ترجمه‌اس) - محور اثر عواطف و احساسات شخصیت های موجود در داستان هست که چطور با گذشت زمان و رخ دادن اتفاقات مختلف تغییر میکنه. همونطور که از اسم کتاب پیداست غرور و پیش‌داوریه از عناصر اساسی داستان هستن. شخصیت ها هم به خوبی نوشته شدن. - دوستاران رمانس کلاسیک احتمالا دوست خواهند داشت.

چطور میشه به ادبیات کلاسیک علاقه داشت و این کتاب رو نخوند؟ برای من که عاشق اون برهه زمانی هستم این کتاب یک نعمته واقعا،بنظرم از بهترین کتاب های ادبیات کلاسیک انگلیسه

جزو معدود کتاب هایی که نسخه ی سینماییش از خود کتاب بهتر هستش ، توصیه میکنم بعد از خوندن کتاب نسخه ی سینماییش رو حتما ببینید

خیلی خوبه این کتاب! نقطه تلاقی عشق و جداییه،اصلا ی چیز عجیبی! وقتی که میزاریش زمین یه چیزی عین خوره میره رو ذهنت و مجبورت میکنه تا تهش بخونیش:) خیلی زیباست... یه رمان عاشقانه ی فوق زیبا.

یک رمان به تمام معنا "اصیل" انگلیسی! در تک‌تک کلمات، جملات و سطرهای این رمان حال و هوای انگلستان قرن هجدهم به چشم می‌خورد. خواندنش با توجه به شخصیت‌پردازی بی‌نقص، سیر داستانی جذاب و غافلگیرکننده آن، ترجمه زیبای خانم رحمانی و همچنین علاقه شخصی من به انگلستان آن سال‌ها بسیار لذت‌بخش بود. ترجمه نام رمان در واقع "غرور و پیش‌داوری" است که به غرور ظاهری فیتزویلیام دارسی و پیش‌داوری کوته‌بینانه‌ی الیزابت بنت اشاره دارد. این رمان تنها یک رمان عاشقانه نیست، بلکه جنبه‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی نسل خود را نیز مورد برسی و نقد قرار می‌دهد که آن را به یک اثر بی‌نظیر برای تمامی علاقه‌مندان به اینگونه رمان‌ها تبدیل کرده است. . . . غرور خوب است، امّا تکبّر نه؛ اعتقاد خوب است، امّا تعصّب نه.

عالییییی

خلاصه کتاب: جنگ خونین بر سر پیدا کردن شوهر😂 و در آخر همه شوهر میکنند

در حال خوندن نسخه چاپی این کتاب به ترجمه رضا رضایی هستم..بد نیست داستان چندان جذابی نداره، تنها مزیت این کتاب اینه که نویسنده سعی کرده بین ویژگی ها و رفتار های خوب و بد تعادل برقرار کنه.یعنی ادم تا میاد درباره یک شخصیت، مثبت فکر کنه نویسنده یهویی یه ویژگی بد رو میکنه و همینطور برعکس. این باعث میشه خواننده سردرگم بشه که ایا این شخصیت خوبه و یا بد.درصورتی که بد مطلق یا خوب مطلق وجود نداره... همینطور سعی شده فرق بین افکار افراد کتابخوان(الیزابت..جین..دارسی)و افرادی که از کتاب دور هستند(خانم بنت..لیدیا و..)رو نشون بده و این خیلی ارزشمنده....

کتاب خوبیه حس خوبی به آدم میده منتها من از نویسنده انتظار بیشتری داشتم فکر نمی کردم اینقدر ساده نوشته شده باشه ولی خب ارزش یه بار خوندنو داره

سلام دوستان. این کتاب تقریبا پرفروش ترین اثر جین استین ،بانوی رمان نویس قرن هجدهم بریتانیاس. این کتاب از نظر من برای برادران مناسب نیست ،چون پرگویی های زنانه نباید زیاد به مذاقشون خوش بیاد. البته من به هیچ وجه منکر زیبایی و شیرینی داستان نیستم ،فقط پیشنهاد نمیکنم. داستان از همون اول سیر عاطفی و عاشقانه داره ودرباره کسانی هست که اختلاف طبقاتی بینشون باعث به وجود امدن یه نوعی محدودیت و خودداربودنِ بیش از اندازه شده که ساکن یک محله هستن.غروری که جنس مذکر در ابتدا داستان داره به علاوه خشک اندیشی شخصیت مونث ،در طی داستان رو به زواله ،و رفته رفته خلا بین دو فرد رو عشق پر میکنه. از داستان نباید انتظار اتفاقات ناگهانی داشته باشید ،ارام ،دلنشین و روزمره است ،و هرخبری که پخش میشه بلافاصله بخش زیادی از صفحات به محاورات راجع به خبر بین شخصیت ها ،شکل میگیره. موسیقی ارام و بی کلام در حین خوندن کتاب بی اندازه خوشایند خواهدبود. وقت بخیر

من خودم عاشق ادبیات کلاسیک هستم و به شخصه خیلی با کتاب ارتباط برقرار کردم اما نسخه چاپیش بود و از انتشارات افق که بسیار جلد و صفحات زیبایی داشت و بیشتر کلاسیک بودنش رو به رخ می کشید. پیشنهاد می کنم اگر ادبیات کلاسیک رو دوست دارید از انتشارات افق حتما بخونید...

دوران راهنمایی ما ها رمان های فهیمه رحیمی و م.مودب پور میخوندیم. معلم ادبیاتمون غرور و تعصب و بر باد رفته رو بهمون معرفی کرد٬ کیفیت رمان هامونو چند ده درجه برد بالا. چه کیفی داشت خوندش خیلی ممنونم ازت خانم شادپی٬ معلم عاشق

همش توی مهمونی و سفر بودن یکم دور از واقعیت جلوه میداد در کل کتاب خوبی بود البته فیلمش قشنگ تر بود

👌👌👌👌🌹

داستانش با اینکه الان دیگه اینجور داستان ها زیاد شده و تکراری ان بیشترشون ولی باز دوسش داشتم از قلم نویسنده خوشم اومد مترجم هم خوب بود ومن راضی بودم 👌🏻 52.

رمانی ساده شیرین و صمیمی که در ردیف رمان های عاشقانه کلاسیک عالی است اولش ممکن است به بی محتوایی آن شک کنید ولی رفته رفته خواندن آن شیرین تر میشود

با اینک کتاب خیلی هیجان انگیزی نبود اما یه جور جذاببت خاصی داشت.دوسش دارم. فیلمشم هست ک خیلی قشنگه پیشنهاد میکنم ببینید

این کتاب خیلی معروفیه. من هم میل به خوندنش داشتم داستان کشنده و جذابش هم دوست داشتم. ولی از مفهوم کلی کمی دلخورم. چرا هنر یک دختر رو به زیبایی، دلبری و نهایت ازدواج ربط داده؟ حتی در قسمتی از کتاب مادرشون گفت اهل زیبایت کار خودشو کرد دیگه قراره خوشبخت بشی. البته کتاب برای مدت ها پیشه و امیدوارم تا کنکون آنقدر فرهنگ تغییر کرده باشه که برای یک خانم ارزش بیشتری در نظر گرفته بشه. من دوست ندارم حرف های کلیشه ای درباره برابری زن و مرد بزنم، اما خب وقتی صحبت درباره یک کتابو فرهنگ هست، انتظار بیشتری از نویسنده میره. با این حال، هرکس یک عقیده داره. با آروزی موفقیت!