نظرات کاربران درباره کتاب با کفش‌های دیگران راه برو

با کفش های دیگران راه برو به من یاد داد که گاهی کفش آدم های دیگه رو به پا کنم و قدم بزنم و زندگی رو از دید اون ها هم ببینم. اون وقت خیلی از مشکلات ساده میشن. در ضمن توی این کتاب طبیعت حضور خیلی پررنگی داره و همین باعث شده خیلی دلنشین باشه.‌💚

«سالامانکا» دختر نوجوان ۱۳ ساله‌ای است که مادرش او و پدرش را ترک کرده. پذیرش این موضوع برای سالامانکا دشوار است. آن‌ها ابتدا در روستا زندگی می‌کردند اما پس از این اتفاق روستا را ترک می‌کنند و به شهری در آن حوالی می‌روند. جایی که پدر سالامانکا با زنی به نام مارگوت کاداور آشنا شده. سالامانکا راوی و شخصیت اصلی داستان است. داستان را از ماجرای سفری که همراه پدربزرگ و مادربزرگ پدری‌اش می‌رود شروع می‌کند. این سفر را از ایالت اوهایو در شرق آمریکا به ایالت آیداهو در غرب امریکا می‌روند و شش روز توی راه هستند. هدف سفر سالامانکا این است که در روز تولد مادرش به آیداهو برسد و مادرش را ببیند. در طول سفر سالامانکا ماجرا دوستش «فی‌بی» و اتفاق‌های عجیبی که برایش می‌افتد را برای پدربزرگ و مادربزرگ تعریف می‌کند. خانواده فی‌بی همسایه‌ی مارگوت کاداور هستند. این سفر و ماجراهای فی‌بی باعث می‌شود سالامانکا بتواند شرایط خودش را بهتر ببیند و درک کند. پ.ن: داستان روون و جذاب پیش می‌ره و غافلگیری‌های جالبی هم داره. یه جاهایی به نظرم مسایل زیادی ساده‌سازی شده بود یا یه مفاهیمی رو زیادی توضیح می‌داد و تکرار می‌کرد. البته شاید برای مخاطب نوجوان این سبک و سیاق طبیعی باشه :) چند تا غلط تایپی هم داشت مثلا ضمیرها یا حرف‌های اضافه‌ای که حذف نشده بودند ولی زیاد نبود و قابل چشم‌پوشی بود.

واقعا کتاب جذابی بود. ازونایی که آدم دوس داره ب بقیه هم توصیه کنه! امیدوارم پرنده های اندوه در موهای هیچکس آشیانه نکند!

هر کس درگیر مشکلات خودش است،زندگی خودش،ناراحتی‌های خودش و ما انتظار داریم مردم متوجه زندگی ما باشند. ناراحتی مرا ببین. بخاطر من ناراحت باش. بیا تو زندگی من. به مشکلات من اهمیت بده. مواظب من باش

کتاب خیلی خوبیه. رابطه ی آدم ها رو با طبیعت خیلی لطیف و دوست داشتنی نوشته. اینکه طبیعت انقدر حضور داره توی این کتاب قلب آدم رو روشن می کنه!

سالامانکا تری هیدل، دختری سیزده ساله است که به ریشه ی نیاکان بومی و خون اصیل جاری در رگ هایش افتخار می کند. او به همراه پدربزرگ و مادربزرگ عجیب و غریبش از اوهایو به مقصد آیداهو در سفر است. سالامانکا در طول سفر، قصه ی شخصیتی به نام فیبی وینترباتم را برای پدربزرگ و مادربزرگش تعریف می کند: فیبی دختری بود که پیام های اسرارآمیزی دریافت می کرد، با دیوانه ای بالقوه ملاقات کرده و مادرش ناپدید شده است. اما در پس قصه ی فیبی، داستان زندگی خود سالامانکا و مادرش قرار دارد. مادر او، در صبحی از ماه آوریل، راهی سفری به سوی آیداهو شد و قول داد که قبل از شکوفه دادن گل های لاله، به خانه بازگردد. اما او بازنگشت و حالا سالامانکا امیدوار است که در روز تولد مادرش، او را ببیند و به خانه بازگرداند؛ گرچه پدرش معتقد است که این کار هیچ نتیجه ای نخواهد داشت. رمان با کفش های دیگران راه برو، رمانی چندوجهی، اسرارآمیز و تأثیرگذار است. قلم بدیع شرون کریچ، به داستانی منحصربه فرد پرداخته که مطمئنا تا مدت ها در ذهن مخاطبان خواهد ماند.

کتاب فلسفی و خیلی جالبی بود من تو دوران سختی بودم ولی این کتاب کمکم کرد که بهتر با خودم اشنا شم البته یکم قمگیز هست ولی ارزشش رو داره👍👍

این کتاب خیلی خوب درباره ی قضاوت کردن توضیح داده و واقعا عالیه من کتاب چاپیش رو خوندم و واقعا راضی بودم

من در کل کتاب های نوجوان رو خیلی می پسندم.چرا که در عین جذابیت و سادگی، خیلی خیلی آموزنده ن و پر محتوا. این کتاب هم از اون دسته رمانهای نوجوانه که بی وقفه میخونیش و ازش حس خوب می گیری.

در مورد دختریه که مادرش رهاش کرده و رفته و اون با پدر و مادربزرگش میخواد اونو برگردونه....😘😘😘

خیلی جالب بود

سلام. این کتاب پر از خلاقیت و سرشار از تکنیک نگو نشان بده بود.

من این کتاب را به عنوان تکلیف نوروزی مدرسه خواندم و واقعا لذت بردم👌

تا کفش های کسی رو نپوشیدیم نباید کسی رو قضاوت کنیم.وقتی کفش های بقیه رو میپوشیم(در شرایط اونا قرار میگیریم)تازه میتونیم کمی متوجه رفتار و کارهای اونا بشیم.خیلی از رفتارهارو نمیتونیم درک کنیم چون ما جای اونا نیستیم و تجربیات و زندگی اونارو نداشتیم. باشد که اندکی کمتر همدیگه رو قضاوت کنیم چون هرکسی زندگی و تجربیات خودش رو داره...

📔سالامانکا دختری ک مادرش اونو ترک کرده مادربزرگ و پدربزرگ ش اونو ب ی سفر میبرن تا مادرشو ببینه🚙... آخرداستان منو غافلگیر کرد🪄

کتاب جالبی بود

بسیاری از ما نیاز داریم در سنین نوجوانی با مطالعه افق دیدمان را گسترش بدهیم ولی اغلب کتاب های در دسترس نوجوانان، حاوی متنی اندوه آور است. این کتاب برخلاف کلیت داستان بسیار امیدوار کننده و به زبان خودمانی بیان شده و ارزش خواندن دارد

کتاب خوبیه‌ نثری روان دارد. آنچه که در فکر یک دختر بچه میگذرد آرزو ها و دعاهای روزانه اش شاید همان چیزهایی باشد که همه به نحوی ان دا پشت سر گذاشته ایم ،

داستان روان و خوبی بود، روی هم رفته دوست داشتم.

(۹ معمولی بود. روند داستان خسته کننده نبود و کشش ایجاد می کرد. ولی در مجموع سلیقه ی من نبود :)