نظرات کاربران درباره کتاب وقفه در مرگ

این کتاب برای من سه بخش بود. ☆ یک سوم ابتدایی: یک‌ونیم ستاره شروع قدرتمندی داشت و طرح کلی هم جذاب بود؛ کشوری که در اون، پس از یک روز خاص دیگه هیچ کس نمی‌میره. رفتار مردم، اشکالات فلسفی، اقدامات دولت و کلیسا و مشکلاتی که پس از چنین اتفاقی رخ میده خیلی جالب بازگو شده بودند. یک سوم ابتدایی رو دوست داشتم. ☆یک سوم میانی: نیم ستاره کتاب به شدت افت کرد. بیشتر مکالمات تکرار‌های بیهوده و حوصله سر بر بود. می‌شد کل این قسمت میانی که حدود ۷۰ صفحه‌س رو تو بیست دقیقه بخوانید و هیچ چیزی رو از دست ندید. وقتی میگم تکرار منظورم چنین چیزیه: +می‌خوام با وزیر کشور صحبت کنم -الان نمی‌تونید +اما من باید باهاشون صحبت کنم -گفتم که نمیشه +ولی حتما باید باهاشون حرف بزنم. -امکانش نیست. و به همین شکل حدود دو صفحه ادامه بدید.... ☆ یک سوم پایانی: صفر ستاره واقعا ناامیدم کرد. انتظار از ساراماگو خیلی بیشتر از این حرف‌ها بود. انگار اصلا نمی‌دونست چجوری باید داستان رو تمام کنه. هیچ فکری روی پایان‌بندی نشده بود. کاملا حس می‌کردم که دارم رمان کودک یا حداکثر نوجوان می‌خوانم. آخه نامه‌نگاری مرگ؟ مرگ عاشق می‌شود؟ این داستان عاشقانه‌ی مسخره چی بود اون وسط؟ این چه پایان فیلم هندی‌ای بود؟ چرا جناب ساراماگو؟ چرا این کار رو با من کردی؟ چرا با خودت این کار رو کردی؟

من قبلا زیر ترجمه دیگری از این اثر نظرم رو داده بودم. بنظرم کارهای ساراماگو فوق العاده هستند و بسیار زیبا... من کتاب رو با ترجمه این مترجم خوندم و خیلی راضی بودم.

به نظرم اصلا خوب نبود. البته موضوعش خیلی جالب بود ولی قسمت دوم کتاب رو نتونسته بود خوب با قسمت اول مرتبط کنه. می تونست دوتا کتاب باشه، مثل کوری و بینایی

کتاب عجیب غریبی بود و خاص البته.. یکبار خوندنش رو توصیه میکنم

من کتاب کوری این نویسنده روخوندم،عالی بود،ولی بنظرم این کتاب اصلاجالب نبودونظمی درنوشتارنداشت،موضوع پراکنده وبی سروته،شایدم این ترجمه بدین شکل بود،ولی درکل توصیه نمیکنم.

موضوعش جذاب بود اوایلشم خوب بود ولی از یک سوم ابتدایی ب بعد خیلی تکراری و بد شد اصلا نتونستم تحمل کنم نصفه ول کردم وقتتون و هدر ندین

من بعد از مدتهای طولانی به کتابخوانی برگشتم و دو تا کتاب کم حجم هم خوندم اینم بگم که من معروف‌ترین رمان ساراماگو یعنی کوری رو نخوندم و با دنیاش از قبل آشنا نبودم درباره این کتاب بگم که حدوداً یک سوم از کتاب رو با هر تلاشی بود خوندم اما نمیدونم علیرغم ایده ی خیلی جالب و بکر کتاب ،که توقف مرگ در یک سرزمین هست، اما بخاطر کشش کم داستان یا شاید ترجمه ی بی روح از ادامه ی خوندنش دست کشیدم

من کتاب کوری این نویسنده رو خونده بودم،خیلی عالی بود،ولی این کتاب رو اصلا دوست نداشتم،اصلا یکپارچه و جذاب نبود

من ترجمه دیگری از کتاب را خوانده ام. بر عکس کوری و بینایی، این کتاب بر روی یک خط ثابت و گاه خسته کننده پیش می رود ولی از خواندن کتاب خسته نشوید. این کتاب صبوری کردن می خواهد. صفحه آخر کتاب خستگی را از شما خواهد زدود.

این کتاب هم مثل آثار دیگه‌ی آقای ساراماگو ایده‌ی بکر و جدیدی رو به خواننده نشون می‌ده. موضوع کتاب به شدت برای من جالب بود، اما ترجمه و نوع قلم مترجم برام خسته کننده بود و ادامه دادن این کتاب رو سخت می‌کرد. کل کتاب پیرامون "مرگ" می‌گرده، بخش اول کتاب داستانی در مورد کشوری که مرگ و میر در اون متوقف شده روایت می‌شه؛ در این کشور به یک آن مردن افراد متوقف و حتی بدخیم‌ترین بیماران هم زنده می‌مونن. در این بخش نویسنده به تمام جوانب "وقفه در مرگ" می‌پردازه و از نظر تمامی قسمت‌های جامعه بهش نگاه می‌کنه و می‌پردازه. در بخش دوم کتاب "مرگ" به شخص جان‌داری تبدیل شده و خواننده می‌تونه در جریان تصمیمات، افکار، و کارهای مرگ قرار بگیره.

جالب بود

این کتاب موضوع بسیار جالبی داره و ترجمه دیگری هم داره که عنوان کتاب هم متفاوته و اسمش در ستایش مرگ هست از شهریار وقفی پور ، اینقدر این دوترجمه متفاوته که فکر می کنی دو کتاب مختلف هست همین ترجمه گوهری راد را توصیه می کنم

کتاب خیلی متفاوتی بود و موضوع جالبی داشت..درباره مرگ بود..کتاب دو قسمتی هست.قسمت اول درباره کشوری هست که مرگ دیگه وجود نداره و قسمت دوم به نوعی دلیل عدم وجود مرگ را در قالب یک داستان انگار توضیح میده..کلا موضوعاتی که ساراماگو برای نوشتن کتابهاش استفاده میکنه خیلی جالبه

نسبت به اولین کتابی که از این نویسنده یعنی کتاب کوری خوانده بودم ضعیف تر بود اما به نظرم این کتاب هم موضوع قابل تاملی داشت و ارزش یکبار خواندن را لااقل برای من داشت

نیمه دوم کتاب قشنگتر از نیمه اول آن بود و ارزش رسیدن به صفحه آخر کتاب که قسمت غافلگیر کننده کتاب بود، را داشت.

داستان بسیار نو و غافلگیر کننده بشدت توصیه میشه