کتاب زندگی و سلوک علامه عبدالحسین امینی

«زندگی و سلوک علامه عبدالحسین امینی» به زندگی و اخلاق این عالم بزرگ شیعه و نویسنده کتاب الغدیر می‌پردازد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

«علامه نقل می‌کند: هنگامی که به حج بیت الله الحرام مشرف شدم، بعد از نماز صبح روز عرفه، به سوی عرفات حرکت کردم. وقتی به صحرای عرفات رسیدم، صحرا پر از جمعیت بود و از کثرت جمعیت جایی برای نشستن و نصب خیمه نبود، اما دیدم در گوشه بیابان، جایی خلوت است که مشخص بود مکان ویژه پادشاهان و اشراف عربستان است به شخصی که وسایل ما را حمل می‌کرد، گفتم وسایل را به آن مکان ببرد. وسایلم را به آن جا برد و مزد او را پرداختم. وقتی مشغول نصب خیمه بودم، یکی از مأموران با صدای بلند فریاد زد و مرا از نصب خیمه منع کرد، ولی من به او توجهی نکردم. به طرف من آمد و دستم را گرفت تا مانع خیمه زدن در آن جا شود. ایستادم و گفتم: چه می‌خواهی؟

گفت نصب خیمه در این مکان ممنوع است. گفتم: چرا؟ گفت مگر نمی بینی که این جا خیمه‌های امیر نصب شده است. در این لحظه با صدای بلند و با تعجب فریاد زدم (تا هر که داخل خیمه است بشنود) : به امیرت بگو از سرزمین ما بیرون برود؛ این سرزمین بندگان است و برای امرا و روسا در این مکان، جایی نیست. مأمور ترسید و رفت تا کلام مرا به امیرش برساند. وقتی خبر به امیر رسید، فهمید که این فرد، شخصی عادی نیست که چنین شجاعتی دارد. از این رو، دیگر مانع علامه نمی شوند و ایشان در آن جا می‌ماند.»