کتاب کلیدهای کشف و پرورش استعداد در کودکان

به عنوان والدین دو وظیفه مهم‌تر ما این است که (۱) محیطی ایجاد کنیم که بچه‌هایمان بتوانند احساس موفقیت را تجربه کنند (۲) به آنها یاد بدهیم که ما همیشه با اولین تلاش موفق نمی‌شویم و اگر هنوز به اهدافمان نرسیده‌ایم؛ به این معنا نیست که هرگز به آنها نخواهیم رسید.

انگیزه می‌تواند بسیاربسیار مؤثر باشد. در عین حال که داشتن استعداد ذاتی و یک محیط غنی و رشددهنده تأثیر فوق‌العاده‌ای دارد، بیشتر افرادی که در این دنیا موفق می‌شوند، بیشتر به علت انگیزه، گرایش و علائق خود رشد می‌کنند. آنها با کمک عبارت «من می‌خواهم» از هوش خود پیش‌تر می‌روند.

کشف کنید که فرزندتان چه مقدار چالش و چه مقدار شکست را می‌تواند تحمل کند و باز هم موفق شود. یادگیری آنها را در سطحی هماهنگ کنید که مقداری چالش برای بچه‌ها داشته باشد، اما آن قدر مشکل و ناامید کننده نباشد که ناامید شوند (حداقل بالاتر از ۷۵ درصد موفقیت) .

تدریس، نه یک علم است و نه یک هنر، بلکه هر دوی آنهاست.

۷۰ یا ۷۵ درصد حتی با حضور یک معلم یا مربی در کنار آنها -برای بیشترشان- احساس شکست را به دنبال خواهد داشت و سطح ایده‌آل (با حضور مربی آگاه) برای آموزش، بین این دو سطح است. ۶. به علائق بچه‌ها توجه کنید و در آموزش، بخشی را به علاقه‌های آنها اختصاص دهید. ۷. شما به عنوان مهم‌ترین الگوی فرزندتان، باید چنان باشید که دوست دارید روزی فرزندتان آن‌گونه باشد. ۸. بچه‌ها را برای موفقیت آماده کنید؛ موفقیت به موفقیت بیشتر می‌انجامد و شکست به شکست بیشتر منجر می‌شود.

(به یاد داستان غم‌انگیز مادری افتادم که یک بار به من می‌گفت دختر دوازده‌ساله‌اش را یک سال تمام زندانی کرده بود. پرسیدم چرا و او جواب داد: «خوب ابتدا سعی کردم چند دقیقه این کار را انجام دهم و این کار مؤثر نبود. سپس یک ساعت این کار را کردم و فایده نداشت. سپس چند روز و بعد چند هفته و بعد چند ماه این کار را امتحان کردم. اما به محض آنکه او را ر‌ها می‌کردم به رفتار‌های خود بازمی‌گشت و همان کار‌ها را که برایشان زندانی شده بود، انجام می‌داد. این‌دفعه او خواهد دید که ما واقعاً جدی هستیم!» شما چه فکر می‌کنید؟ آیا نظر این مادر را تأیید می‌کنید؟ روش او، یک تکنیک کاربردی است؟ من که فکر نمی‌کنم این طور باشد! توصیه من به او این بود که روش دیگری را امتحان کند.)

انگیزه می‌تواند بسیاربسیار مؤثر باشد. در عین حال که داشتن استعداد ذاتی و یک محیط غنی و رشددهنده تأثیر فوق‌العاده‌ای دارد، بیشتر افرادی که در این دنیا موفق می‌شوند، بیشتر به علت انگیزه، گرایش و علائق خود رشد می‌کنند. آنها با کمک عبارت «من می‌خواهم» از هوش خود پیش‌تر می‌روند.

نقش‌ها، حقوق، پاداشها و مسئولیتهای دختران و زنان در بسیاری از فرهنگها طی دو یا سه دهه اخیر دچار تغییرات زیادی شده است، اما برابری جنسی هنوز حاصل نشده است. در عین حال که افق تغییرات در جهت برابری زنان در امریکای شمالی بسیار گسترش یافته است و همچنان به گسترش ادامه می‌دهد، زنان همچنان با محدودیتهای خانوادگی و اجتماعی در آموزش، انتخاب شغلی، سطح درآمد و دیگر زمینه‌ها مواجه‌اند. برخی از علل چنین شرایط و نابرابریهایی ریشه در سالهای کودکی دارد.

به دنبال ایجاد تعادلی ایده‌آل بین موفقیت و شکست باشید (در چه نقطه‌ای فرزندتان بیشترین انگیزه را دارد) و تلاش کنید آموزش را در آن نقطه به تعادل برسانید (این نقطه می‌تواند در اوقات مختلف تغییر کند) . ۵. سعی کنید موضوعات گوناگون (مانند هماهنگی اعضای بدن، ریاضی یا خواندن) را در زمینه مورد علاقه فرزندتان بگنجانید. (اگر فرزندتان واقعاً به عنکبوت و حشرات علاقه دارد و باید در زمینه حروف صدادار چیزی بیاموزد، حروف صدادار را با استفاده از نام انواع عنکبوتها و حشرات به او بیاموزید.) ۶. سخت تلاش کنید تا هر جلسه آموزشی با یک نکته مثبت به پایان رسد. دقایق آخر یک فعالیت یا تجربه بهتر از همه به یاد می‌مانند. بچه‌هایی که ۳۰ دقیقه تمرین روخوانی عالی با مادر یا پدر داشته‌اند، اما در ۵ دقیقه آخر احساس کسالت و خستگی می‌کنند، احتمالاً از کل تجربه خاطره‌ای کسل کننده و ناامید کننده در یاد خواهند داشت؛ اما بچه‌هایی که در حال خواندن با مادر

عوامل یا روشهای کلیدی ۱. همیشه فلسفه مهارتهای اکتسابی و تکنیک‌های تشویق را در نظر داشته باشید، از آنها پیروی کنید و آنها را در جهت مثبت تغییر دهید. ۲. ببینید آموزش در چه مواقعی از روز بازده بیشتر یا کمتری دارد، مراقب محیط فیزیکی و طول جلسات کار با بچه‌ها باشید. ۳. پیام، رسانه ماست: اگر عصبانی باشیم، احتمالاً بیشتر از ریاضی خشم را به فرزندانمان یاد می‌دهیم؛ اگر احساس اضطراب یا عجله داریم، احتمالاً بیشتر به آنها اضطراب و بی صبری را آموزش می‌دهیم تا روخوانی را. هر گاه که امکان داشت، وقتی واقعاً در شرایط مناسب نیستید، از درس دادن خودداری کنید.