بریده‌هایی از کتاب آدم شدن چه مشکل! (خودسازی و تربیت نفس در کلام و آثار امام خمینی(ره))

بدان که اوّل شرط مجاهدهٔ با نفس و حرکت به جانب حق‌تعالی «تفکر» است

تنها راه غلبه به نفس امّاره و شیطان و راه نجات، بر خلاف میل آن‌ها رفتار کردن است

از همهٔ هجرت‌ها [مهم‌تر]، هجرت از خودبینی و راه افتادن از این انانیّت نفس و هجرت از خود به خدا است.

«ای پسر آدم، همه‌چیز را برای تو آفریدم و تو را برای خود آفریدم» و قلب تو را منزل‌گاه خود قرار داده. تو و قلب تو یکی از نوامیس الهیه هستید. حق‌تعالی غیور است نسبت به ناموس خود

بدان که مسافری و دارای مقصدی. مقصد تو عالم دیگر است و تو را از این عالم خواهی نخواهی می‌برند

بدان که اوّل شرط از برای مجاهد در این مقام و مقامات دیگر، که می‌تواند منشأ غلبه بر شیطان و جنودش شود، حفظ طائر خیال است

انسان باید حتی‌الامکان داخل در معاصی و نافرمانی نشود که اصلاح نفس پس از افساد، از امور مشکله است

در قرآن کریم، این سرچشمهٔ فیض الهی تدبّر کن. هرچند صِرف خواندن آن، که نامهٔ محبوب است به شنوندهٔ محجوب، آثاری دل‌پذیر دارد، لکن تدبّر در آن انسان را به مقامات بالاتر و والاتر هدایت می‌کند.

حکما فرموده‌اند که کشتی بی‌ناخدا که در موج‌های سخت دریا گرفتار شود، به نجات نزدیک‌تر است از انسان در حال غضب.

انسان اگر طمع شفاعت دارد، باید در این عالم با سعی و کوشش، رابطهٔ بین خود و شفعای خود را حفظ کند و قدری تفکر در حال شافعان محشر نماید که حال آن‌ها در عبادت و ریاضت به کجا رسیده بود.