کتاب اسرار ملکوت، شرح حدیث عنوان بصری از امام صادق علیه السّلام (جلد دوم)

اینجا روایتی از صادق آل محمّد صلوات الله و سلامه علیهم أجمعین وارد است که می‌فرماید: به هنگام قرائت سورۀ حمد وقتی به آیه شریفه (إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ)رسیدم، شروع کردم این آیه را تکرار کردن تا به حدّی که یک‌مرتبه دیدم آن کسی که خود این آیه را نازل کرده است دارد از زبان من آن را تلاوت می‌کند، دیگر طاقت این حال را نیاوردم و به زمین افتادم. آری، مصلِّی در این هنگام، نفس او با ذات حضرت حق یکی می‌شود و حرکات و سکناتش همه یک حرکت و یک سکون، و آن‌هم مستند به ذات اقدس الهی می‌گردد. به به! چه نمازی، چه ذکری و چه وردی، چه رکوعی و چه سجودی! چه کسی می‌خواند و چه کسی ذکر می‌گوید و چه کسی سُبحانَ رَبّیَ الأعلَی و بحمدِه بر زبان می‌آورد؟!