کتاب اردوان الاسرار به قلم شیک شبح

مسلماً قبل هرچیزی سوال می پرسید چطور آدم از جلد سیزده شروع می‌کند نوشتن زندگینامه‌ی آن هم یک فرد والا و عالا (مجبور به تغییر کلمه بودم زیرا که قافیه تنگ می نمود) و مالان ( مالان از ان لحاظ که مدام کسی که دیده نمی‌شود اما افسانه ها می‌گویند بوده و هسته، دارد شانه‌های جناب اردوان را از بچگی ماساژ می‌دهد و جناب اردوان یک فرد مدام در حال مالیده شدن هستند). جناب اردوان یک بد بیاری است برای همه دنیا. آنقدر بد بیاری است که من دارم برایتان آن را می‌نویسم و خود این بدبیاری بدی است و اما همانند همه‌ی کارهای تلخ و زهرمار والا اردوان، شیرینی دردناکی در خواندنش نهفته است. متاسفانه در جهان اشباح بر خلاف جهان انسانی عموما راست گرایان عادت دارند در نوشته‌هایشان از خویش تعریف کنند. این تفاوت فرهنگی را پوزش می طلبم. نوشتن از خاطرات جناب اردوان کار سختی است. شروع سخت است. انتخاب سخت است، ادامه دادن دشوار تر. من همیشه وقتی می‌خواهم شروع کنم به نوشتن، یک قرص سیانور کنار دست خودم می‌گذارم، مدام به چشم‌های جناب اردوان نگاه می‌کنم که در چه حالتی هستند. چون مرگ از محو شدن آسان تر است. شاید در آینده ی نه چندان دور بگویید من زیاد می‌گویم محو شدن، شاید می‌گویید من زیاد تکرار می‌کنم اما دلیلش ترس است، چون چیزهایی را می‌دانم که هیچکس نمی‌داند، هیچ کس حتی تصورش را هم نمی‌تواند و چون می دانم محو شدن چقدر ترسناک است.