بریده‌هایی از کتاب مائده‌ های زمینی

آن روز که پی بری به اینکه مسئول تقریباً همه بدی‌های زندگی خدا نیست بلکه بشر است. دیگر تسلیم آن بدی‌ها نخواهی شد.

ناتانائل فقط خداست که نمی‌توان انتظارش را کشید. اگر در انتظار خدا باشی یعنی که هنوز نمی‌دانی که خدا در توست.

به خویشتن بگو که تنها خداست که موقتی نیست.

گیاهانی که عمرشان بیشتر از یک سال نیست، گل‌های ظریفشان به هم فشرده‌تر است.

بنام دین است که انسان می‌میرد و بنام دین است که انسان‌ها را می‌کشند. میل به دانستن از شک کردن زائیده می‌شود. از باور کردن دست بردار و چیز بیاموز.

باید که «اهمیت» در نگاه تو باشد نه در آنچه می‌نگری.

هرگز چیزی زیبا و ملایم در این دنیا ندیده‌ام مگر آنکه بی‌درنگ دلم خواسته باشد که محبتم در برش بگیرد.

ناتانائل هرگز گذشته را در آینده مجوی. تازگی شباهت‌ناپذیر هر لحظه را درک کن و شادی‌های خود را از پیش آماده مساز و یا بدان که آنجایی که آن را آماده ساخته‌ای شادی دیگری به سراغت خواهد آمد.

و تو ای اندیشه جاودانی روح اگر خبر داشتی که انتظار کوتاه مرگ چه ارزشی به یک لحظه می‌دهد!

ناتانائل باید تو در خویشتن، تمام کتاب‌ها را بسوزانی.