بریده‌هایی از کتاب چرا آدم‌های خوب کارهای بد می‌کنند

شخصیت خشن برخلاف شخصیت زورگو به دنبال ناراحت کردن مردم نیست البته اگرچه اغلب این کار را می‌کند، بلکه فقط می‌خواهد کسی کاری به کارش نداشته باشد و فقط وقتی دیگران را آزار می‌دهد که احساس کند تهدید شده است یا سر راهش قرار گرفته‌اند.

زمانی که طبیعت انسانی خود را درک می‌کنیم متوجه می‌شویم که ما هم موجودی زمینی هستیم هم موجودی الهی و این‌که درون ما همواره جنگ پایان‌ناپذیر خوب و بد، تاریکی و روشنایی در جریان است.

روان ما به‌طور طبیعی به دنبال رها شدن از فشار درونی ناشی از سرکوب جنبه‌های طرد شده وجودمان می‌گردد

با همدلی می‌توانیم کسانی که ما را آزار داده‌اند ببخشیم و از رفتارهای بد دیگران کمتر کینه به دل می‌گیریم.

برای مثال بخشندگی پادزهری است که تمایل به زیاده‌خواهی و حرص را متعادل می‌کند. فروتنی پادزهری است که تکبر را کم‌رنگ می‌کند. دیگردوستی پادزهری است که خودمحوری را متعادل می‌کند. صداقت پادزهر گرایش به فریبکاری است و همدردی از کم‌تحملی ما می‌کاهد.

آدم زورگو یک ترسو است که لباس مبدل قلدری به تن کرده است. او تا سر حد مرگ از بی‌کفایتی می‌ترسد و برای جبران این زخم عمیق به دیگران زور می‌گوید. باید از ‌این افراد ترسید زیرا زخم‌ها و رنج‌های آن‌ها به حدی عمیق است که دست به هر کاری می‌زنند تا به شما ثابت کنند قوی‌تر، بهتر و مهمتر از شما هستند. نقاب تند و پرخاشگر این افراد اغلب این حقیقت را کتمان می‌کند که تا چه اندازه از این‌که شما بفهمید چه کسی هستند و رازشان را برملا کنید، وحشت دارند.

احساسات مسموم همیشه راهی برای تخلیه پیدا می‌کنند و متأسفانه همیشه بدترین راه‌ها را انتخاب می‌کنند.

ما همیشه آنچه را بیش از همه باور داریم و در ناخودآگاه خود به آن متعهد هستیم به‌سوی خود جذب می‌کنیم

هنگامی که ایگوی سالم ما رنج‌های زیادی متحمل می‌شود و از هضم این تجربه‌های رنج‌آور عاجز می‌ماند از هم گسسته و سرگردان در دنیا به راه می‌افتد. آن‌گاه از ذات جاودانه ما، خود حقیقی و اصیلمان جدا می‌شود و سپس ما در تلاش برای یکپارچگی و برای آن‌که دوباره احساس کنیم کامل هستیم خودی دروغین می‌سازیم. نقابی که جهان زخم خورده درونمان را در آن مخفی کنیم. آن زمان است که جنگی درونی آغاز می‌شود.

این تنها راهی است که می‌دانم می‌تواند انسان را از رنج برهاند.