بریده‌هایی از کتاب بازیگر زندگی باشیم نه بازیچه‌ی آن

عمرت را داده‌ای تا آنی شوی که اکنون هستی. ارزشش را داشت؟

وقتی کسی برای نداشته‌هایت بهانه می‌گیرد، بهتر است او را هم نداشته باشی تا به نداشته‌هایت اضافه شود!

درویشی را گفتند دلت چه می‌خواهد؟ گفت: «آنکه دلم چیزی نخواهد!»

موشی، شتری را به خانه دعوت کرد. شتر از روی تواضع دعوت او را قبول کرد و به دنبال او روان شد تا به در سوراخ موش رسیدند، موش با اصرار خواست که شتر را به داخل خانه آورد، شتر گفت: «یا خانه به اندازه‌ی محبوب ساز یا محبوب به اندازه‌ی خود پیدا کن!»

قبل از اینکه به کسی بگویی «دوستت دارم» خوب فکرکن، چون شاید چراغی را در دلش روشن کنی که خاموش کردنش به خاموشی عمرش بینجامد.

کسی که می‌خواهد با عقاب‌ها پرواز کند، هیچ وقت با مرغابی‌ها شنا نمی‌کند!

اگر می‌خواهید که یک کار ساده، بسیار سخت به نظر برسد، انجام آن را مرتب به تأخیر بیندازید!

«هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی»

از خدا نخواه که همه‌ی دنیا را به تو بدهد، از خدا بخواه کسی را به تو بدهد که تو را به همه‌ی دنیا ندهد!

«خداوند قادر است کارهایی را که از تو ساخته نیست، انجام دهد. این رهنمود نشان می‌دهد که چگونه کارهای غیر ممکن را انجام دهیم. مشکلتان را بررسی و درباره‌ی آن دعا کنید. هر کاری که از دستتان برمی‌آید، انجام دهید. آسوده‌خاطر باشید، مضطرب نشوید، هرگز فکر نکنید نمی‌توانید این کار را انجام دهید، بلکه بگویید این کار امکان‌پذیر است، زیرا خداوند آن را از طریق من به انجام می‌رساند.»