بریده‌هایی از کتاب مغالطه‌های پرکاربرد، ۴۴ ترفند کثیف برای برنده شدن در بحث‌ها

هر چه باورِ انسان به چیزی شدیدتر باشد، احتمالش کمتر می‌شود که بتوان آن باور را با توسل به دلیل و شاهد از ذهنش بیرون انداخت.

بیشتر انسان‌ها در ژرفنای وجودشان ترس‌های فراوان دارند: ترس از مرگ، بیماری، محرومیت از عشق، جذاب نبودن، پیری، فقر، ناامنی، پذیرفته نشدن از طرف دیگران، و ... . فریبکارانِ بی‌اخلاق می‌دانند که اگر هر یک از این ترس‌ها را در انسان‌ها فعال کنیم معمولاً واکنشی بدوی نشان می‌دهند. به همین دلیل وانمود می‌کنند که می‌توانند از آنها در برابر این تهدیدها محافظت کنند (حتی اگر چنین توانایی‌ای نداشته باشند). به آتوریته‌هایی که می‌گویند برخی افراد یا گروه‌ها ذاتاً خطرناک‌اند اعتماد نکنید؛ آتوریته‌هایی که جمله‌هایی از این دست می‌گویند: «به یاد داشته باشید که این گروه آزادی، سبک زندگی، آداب و سنن، و دارایی‌های ما را تهدید می‌کند.» سیاستمداران غالباً از این راهبرد به‌خوبی استفاده می‌کنند تا حمایت مردم را جلب کنند و آنها را به هر کاری که می‌خواهند وا دارند.

اکثریت غالبِ انسان‌ها باورهایشان را آزادانه برنگزیده‌اند و باورهایشان نتیجۀ شست‌وشوی مغزی و شرطی‌سازیِ اجتماعی است.

. نوعی مهارتِ خودفریبی به‌طور غریزی در شما وجود دارد که به احتمال فراوان اجازه نمی‌دهد متوجه غیراخلاقی بودن کارتان بشوید. حالا وقت آن است که شما را به زرّادخانۀ شگردهای غلبه بر وجدان، یعنی همان ۴۴ روش خباثت‌آمیز برای برنده شدن در بحث‌ها، وارد کنیم.

«هرگز نباید اجازه داد که پوست لخت با چیزهای داغ تماس پیدا کند.»

بیشتر اشخاص به گونه‌ای است که اگر به خطای فکری‌شان اشاره کنید، ممکن است موقتاً سکوت اختیار کنند اما، مثل دزدی که موقتاً بازداشت و بعد رها شده، خیلی زود به باورهایی که از اول داشته‌اند برمی‌گردند.

علت شکست بسیاری از صاحبان کسب و کار این است که نمی‌توانند توهم‌های خودشان را نقد کنند.

بنابراین، مغالطه‌ها در واقع حیله‌هایی است برای دستیابی به نفوذ و منفعت و سلطه (بر جامعۀ برده‌وار). وقتی که کاربرد این مغالطه‌ها را در نزد خودتان و دیگران بشناسید، بهتر می‌توانید جلو تأثیرگذاری‌شان را بگیرید.

به یاد داشته باشید که همواره کسانی که مشتاقِ فریب دادن شما هستند می‌خواهند به‌واسطۀ شما به چیزی دست پیدا کنند: پول شما، رأی شما، حمایت شما، وقت شما، روح و روان شما، و چیزهای دیگر؛ آنچه مسلّم است اینکه بالاخره از شما چیزی می‌خواهند! اما لازمۀ اینکه به هدفشان برسند این است که شما از هدفشان اطلاع نداشته باشید. همیشه باید چیزهایی (غالباً چیزهای زیادی) را مخفی کنند.

پیش از هر رویدادی رویدادهای دیگری رخ می‌دهند. به عبارت بهتر، پیش از هر رویدادی رویدادهای فراوانِ دیگری رخ می‌دهند. اما این بدان معنا نیست که همۀ رویدادهایی که زودتر رخ می‌دهند علت رویدادِ بعدی‌اند. دوشنبه قبل از سه‌شنبه است، اما علت سه‌شنبه نیست. تابستان قبل از پاییز است، اما علت پاییز نیست. من پیش از خوردن صبحانه دست و رویم را می‌شویم، اما شستن دست و رو علتِ خوردنِ صبحانه نیست.