بریده‌هایی از کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک‌ساله

پا می‌زنند، وول خورند و پدر یا مادر را به‌ستوه می‌آورند، اما به‌هرحال، باز هم اجازه می‌دهند کارتان را

این سفر اکتشافی، سفر آسانی نخواهد بود. کودک یک‌ساله، بین تمایل به ترک و یا ماندن در کنارتان، مرتبآ در شک و تردید و دودلی خواهد بود. شما هر روز این نبرد درونی را درحالی‌که او با شور و علاقه برای کسب استقلال مبارزه می‌کند، شاهد خواهید بود. به کودک خود، هنگامی که در اتاق مشغول بازی هست، بنگرید. ممکن است در ضمن بازی، حضور شما را نادیده بگیرد و ظاهرآ مستقل به‌نظر بیاید، اما به‌محض اینکه اتاق را ترک کنید، احتمالا بازی را متوقف کرده و به دنبال شما راه می‌افتد و یا برای برگشتتان داد و فریاد راه می‌اندازد. او همواره به وجود شما در کنارش نیاز دارد، تأمین این نیاز، امنیت روانی او را تضمین می‌کند.

در غذا دادن و غذا خوردن عجله به‌خرج ندهید ولی به کودک اجازه ندهید وقت غذا را با زمان بازی اشتباه بگیرد. اگر کودک غذا یا ظرف غذایش را پرت کرد، آن‌ها را برندارید. این عمل او را به منزله پایان غذاخوردنش تلقی کنید و به‌آرامی او را از محل صرف غذا دور کنید، حتی اگر هنوز غذایش به پایان نرسیده باشد. کودک با مشاهده مکرر چنین واکنشی از طرف شما متوجه خواهد شد رفتار او را تأیید نمی‌کنید و بعد از آن تا موقعی که غذا خوردنش به پایان نرسیده است ظرف غذا را پرت نخواهد کرد!

او دهانش را به‌عنوان یک اندام حسی به‌کار می‌برد، بنابراین بیشتر اسباب‌بازی‌ها و سایر اجسامی را که در اختیار دارد، در ضمن بازی، مزمزه کرده یا می‌جود. والدین کودک یک‌ساله از اینکه کودکشان «همه چیز را به دهان می‌برد»، ناراحت می‌شوند، اما این کار عملی است که هر کودک عادی باید انجام بدهد

صداهای پس زمینه مثل صدای رادیو و تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و یا شنیدن موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید، اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند.

اگر به‌نظر می‌رسد کودکتان همیشه اشیاء را از دیگران می‌قاپد، شاید به‌حضور شما در کنار خود احتیاج داشته باشد. اگر شروع به رفتن به‌سوی کودک دیگری نماید، با اسباب‌بازی دیگری ذهن او را منحرف کرده یا سعی کنید هر دو کودک را به بازی با خودتان سرگرم نمایید. کمک به کودک برای اجتناب از درگیری‌های مکرر، به او امکان می‌دهد، راه‌هایی برای سرگرمی پیدا کند، بدون اینکه به او برچسب قلدر و زورگو زده شود.

کودکان یک‌ساله کتک می‌زنند و هل می‌دهند. آن‌ها هنوز نمی‌دانند این اعمال، رفتارهای درستی در مقابل دیگران نیستند. در حقیقت، آن‌ها اغلب ممکن است متوجه نشوند که در این کتک زدن و هل دادن شخص دیگری نیز حضور دارد، چون در اندیشیدن به اینکه سایر افراد دارای احساسات مشابه آن‌ها هستند، دچار مشکلند.

تمایل به کتک زدن و هل دادن در یک کودک یک‌ساله ناشی از خودمحوربینی طبیعی یا تمایل او به تجربه و آزمایش محدودیت‌ها است

به‌عنوان پدر یا مادر ممکن است هرگز مطمئن نشوید کودکتان از شما چیزی آموخته است، مگر موقعی‌که مشاهده کنید نوه‌های شما را آموزش می‌دهد!

اگر میل دارید ذهن او را فعال و در ضمن سرگرم کنید، کودک خود را روی کف آشپزخانه بنشانید و چند قاشق چوبی، چند بشقاب نشکن و یک کاسه پلاستیکی پر از اسباب‌بازی‌های خودش را در اختیار او قرار دهید. در چنین حالتی، او با خوشحالی با این همه وسیله بازی خواهد کرد و راه‌های بسیار زیادی برای مرتب کردن و جابه‌جایی دوباره آن‌ها کشف خواهد کرد.