بریده‌هایی از کتاب بازار خوبان

آدم بی‌کار زیاد فکر می‌کند، در زندان بیشتر.

«گاوی که به کهنه‌خوری عادت کنه پی شخم نمی‌ره

می‌خواستم تا این سفیدی تمام صورتش را نگرفته پشت‌وپسله‌ی زندگی‌اش را بشنوم

اون از شیکمِ ننه بیست‌وپنج درصد موج رو داشت.

احترام مسجد به متولی‌ اس

حتمنی چشمی چشمی را گرفته بود که الان حال و روز من این‌ است

بوی گند از لای پیلی‌های فرخورده‌ی زیر بغل و روی شکم زد بالا.

همیشه پا بود، با او می‌شد تمام کارهای نکرده را تمام کرد.

می‌گفتم بچگی هر استعدادی داشتم زود می‌باختم، می‌گفت استعداد دو روز است، مثل ماهی از دست آدم می‌سُرد، با تمرین زیاد باید نگه‌اش داشت.

یک اجابت مزاج خوب به درمان تمام دردهای دنیا می‌ارزد