بریده‌هایی از کتاب موش ها و آدم ها

تو مجبور بودی، جورج. قسم می‌خورم که مجبور بودی.

فرض بگیر تو فقط باید این‌جا می‌نشستی و کتاب می‌خوندی. فقط می‌تونستی با نعل اسب بازی کنی تا این‌که هوا تاریک بشه، اما بعدش باید کتاب می‌خوندی. کتاب‌ها همیشه خوب نیستن، آدم یه نفر رو نیاز داره تا کنارش باشه، آدم اگه کسی رو نداشته باشه دیوونه می‌شه. فرقی نمی‌کنه که اون یه نفر کی باشه، تا اون‌جا که همراهت باشه... بهت می‌گم..." کروکس شروع به گریستن کرد: "بهت می‌گم که یه آدم مریض می‌شه وقتی زیادی تنها می‌شه."

من آروز داشتم اگه پیر و از کار افتاده شدم یه کسی پیدا بشه و یه تیر بهم بزنه.

درختان چنار با شاخه‌های خمیده، بر روی برکه طاق زده‌اند.

کتاب‌ها همیشه خوب نیستن، آدم یه نفر رو نیاز داره تا کنارش باشه، آدم اگه کسی رو نداشته باشه دیوونه می‌شه. فرقی نمی‌کنه که اون یه نفر کی باشه، تا اون‌جا که همراهت باشه...

من رو توی خوابگاه نخواستن، منم تو رو توی اطاقم نمی‌خوام." لِنی پرسید: "چرا تو را نخواستن؟" -"چون سیاه هستم. اونا اون‌جا ورق بازی می‌کنن، اما من چون سیاه هستم نمی‌تونم بازی کنم. اونا می‌گن که من یه آشغالم. خب، بزار بهت بگم، شما هم در نظر من آشغال هستین."

هیچ‌کس به بهشت نمی‌رسه، و هیچ‌کسی هم به زمینش نمی‌رسه. این فقط توی سرشونه. اونا تمام مدت درباره‌ش حرف می‌زنن، اما فقط توی خیالاتشونه.

یه آدم بعضی وقتا مجبوره کاری بکنه که اصلا فکرشو هم نمی‌کرده."

کتاب‌ها همیشه خوب نیستن، آدم یه نفر رو نیاز داره تا کنارش باشه، آدم اگه کسی رو نداشته باشه دیوونه می‌شه.

آبی رو که جریان نداره هرگز نباید خورد.