بریده‌هایی از کتاب چشم انتظار در خاک رفتگان

کار عشق همین است. دام می‌گذاری، اما خودت اسیر آن می‌شوی! بعد شروع می‌کنی به ناله‌کردن و اشک‌ریختن.

آخه اون هم مثل ما بی‌سروسامونه. گداها هم همه با هم قوم وخویشن.»

«بازی با آتیش خطرناکه، اما از اون خطرناک‌تر آتیشیه که زیر خاکستر چرت می‌زنه.»

«دوستی هم مثل شرابه؛ تا کهنه نشه، آدم نمی‌تونه شیرینی واقعیش رو بچشه!»

«خدا رو شکر که نمردیم و مزهٔ زندگی آزاد رو توی خونهٔ خودمون چشیدیم! بیا یه گیلاس دیگه، بیا یه ماچ دیگه!»

ثروتمندان همیشه نزدیکان بسیاری دارند)

«صاحبان روزنامه در پول غلت می‌زنند و گلو پاره می‌کنند که زنده‌باد آزادی. اعیان‌زادگان مرفه از سر تفنن شعر می‌سرایند و نثر می‌آرایند و بر سینه می‌کوبند که زنده‌باد آزادی. بازرگانان به زورِ تبلیغ بر سود خود می‌افزایند و گریبان می‌درند که زنده‌باد آزادی. تنها توده‌های محروم و زحمتکش نمی‌توانند این فریاد را تکرار کنند، زیرا آزادی آن‌ها به معنای گرسنگی این‌هاست. از همین رو، بینوایان رنج خویش را تحمل می‌کنند و به جور آن‌ها گردن می‌نهند. آن‌ها به سیاه‌روزی خود تن داده و به سکوت خو گرفته‌اند.»

هیشکی سرش به کار خودش گرم نیست. همه چهارچشمی کشیک بقیه رو می‌دن و مواظب کارایی هستن که هیچ ارتباطی بهشون نداره، نه سیخکی و نه هیچ‌جور دیگه.»

خوب می‌شناسمشون. ایدئالیستای پولداری‌ان که خوب می‌تونن وعدهٔ بهشت بدن. اما رفیق، ما وعدهٔ بهشت نمی‌دیم. امید ما فقط به خودمونه. ما فقط به قدرت خودمون اعتقاد داریم. فقط دهقانا هستن که می‌دونن چه مایه‌ای می‌ذارن و چی می‌خوان. زحمتکشا باید با هم متحد بشن و قیام کنن.»

«واقعیت رو نمی‌شه پاک کرد. تمام خون رو هم که بشوری، واقعیت پاک‌بشو نیست.»