بریده‌هایی از کتاب پایان های ضروری

اجازه دهید نگاهی به عمده‌ترین نقشه‌هایی که ما را از پایان‌دادن‌های ضروری باز می‌دارند، بیندازیم: آستانه تحمل درد فوق‌العاده زیادی که ناسالم است، به‌دوش‌کشیدن مسئولیت دیگران، اعتقاد به اینکه پایان‌دادن یعنی شکست، درک نادرست از وفاداری و وابستگی متقابل

پایان‌دادن: کار مثبت شروع نمی‌شود، مگر آنکه به‌کار منفی پایان دهیم

آن‌ها دنیایی می‌خواهند که در آن محدودیتی نباشد. می‌خواهند باور کنند که وقت و انرژی کافی برای برقراری هر ارتباط و انجام هر کاری را دارند. آن‌ها نمی‌خواهند این حقیقت را بپذیرند که گاه وقت و انرژی آن‌ها برای پرداختن به بعضی شرایط، محدود است و مجبورند تصمیم‌های دشواری بگیرند. آن‌ها در آرزوی زندگی بی‌حدومرزی هستند که در آن از محدودیت زمان و منابع دیگر اثری نباشد

وقتی در جاده‌ای می‌رانید که احساس می‌کنید اشتباه است، سرانجام با دیدن بن‌بست مجبور خواهید شد که دور بزنید. مواجهه با واقعیت عریانی که به ما نشان می‌دهد تلاشمان راه به جایی نمی‌برد، ابتدا تکان‌دهنده و دلسردکننده است، اما بالأخره ما را مجبور می‌کند چیزی را تغییر دهیم.

وقتی رابطه‌ای پایان پیدا می‌کند، گاه به‌جای آنکه اجازه دهیم سوگواری انجام شود تا ما با غم و اندوه خود روبه‌رو شویم، به‌تندی وارد یک رابطه جبرانیِ دیگر می‌شویم. بر شما پوشیده نیست که چنین رابطه‌ای به‌کجا می‌انجامد؛ بیشتر وقت‌ها سرانجام خوبی ندارد.

اگر واقعا این را بپذیرید که بعضی افراد با وجود تمام تلاش‌های شما، تغییر نخواهند کرد و همچنین افرادی هستند که از اخلال در کار دیگران سود می‌برند، کار و زندگی شما شکل دیگری خواهد گرفت. با قبول این حقیقت پایان‌دادن به برخی امور برایتان بسیار آسان‌تر خواهد شد

گاه لازم است برای زنده ماندن چیزی را از بین ببریم که زمانی روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌ایم؛ چیزی را ریشه‌کن کنیم که قبلاً ساخته‌ایم. واپس‌زدن، ازپا نشستن، دورریختن و بیزاری‌جستن از آنچه زمانی برایمان عزیز بوده، همه و همه لازمه زندگی است.

اگر مردم یاد بگیرند به خود بگویند: «فرصت کوتاه است، بهتر است بعضی از موضوعات را نادیده بگیریم و جایی متمرکز شویم که می‌توانیم کاری انجام دهیم.» یا «بهتر است از وقتمان درست استفاده کنیم.» از منابع وقت و نیرو بهتر استفاده خواهند کرد.

اگر بخواهیم با همه، روابط عمیق برقرار کنیم، در نهایت از سطح فراتر نمی‌رویم.

بعضی افراد از قانون «اصلاح، اصلاح یا اصلاح» پیروی می‌کنند ولی هرگز موفق نمی‌شوند چون اساسا آن شاخه یا جوانه اصلاح‌پذیر نیست؛ والسلام.