بریده‌هایی از کتاب از ما بهتران، داستان موفقیت

افرادی که در نوکِ قله هستند، نسبت به دیگران فقط سخت‌تر یا حتی خیلی سخت‌تر کار نمی‌کنند؛ آن‌ها خیلی خیلی بیشتر از این‌ها، سخت‌تر کار می‌کنند!

«ما چه کسی هستیم» نمی‌تواند از «ما کجا هستیم» جدا باشد

ما داستان‌های ثروتمندشدن افرادِ فقیر را نقل می‌کنیم به این دلیل که در این ایده داستان‌ها گیر کرده‌ایم که یک قهرمانِ تنها وجود دارد که خودش با مشکلات طاقت‌فرسا مبارزه کرده است. همین!

هیچ‌کس، نه ستاره‌های موسیقی راک، نه ورزشکاران حرفه‌ای، نه میلیاردرهای نرم‌افزار و نه حتی نوابغ، مسیر زندگی‌شان را به‌تنهایی نساختند.

زیست‌شناسان اغلب درباره «بوم‌شناسی» یک جاندار صحبت می‌کنند: بلندترین درخت بلوط در جنگل، بلندترین درخت است نه‌فقط به این دلیل که این درخت از مقاوم‌ترین دانه بلوط رشد کرده است؛ بلکه به این دلیل که درختانِ دیگر جلوی تابش آفتاب را نگرفته‌اند، خاک اطرافش عمیق و غنی است، هیچ خرگوشی پوست آن را زمانی‌که نهالی جوان بوده است، نجویده است یا تا قبل از بلوغ، هیچ چوب‌بُری آن را قطع نکرده است. همه می‌دانیم که افراد موفق از دانه‌های مقاوم رشد می‌کنند. اما آیا از نور آفتابی که آن‌ها را گرم می‌کند، خاکی که در آن ریشه می‌زنند، خرگوش‌ها و چوب‌بُرهایی که به سراغشان نرفته‌اند، به‌اندازه کافی اطلاعی داریم؟ این کتاب درباره درختان مرتفع نیست: این کتاب درباره جنگل‌هاست.

توانایی ما برای موفقیت در کاری که انجام می‌دهیم به‌طور قدرتمندی به این بستگی دارد که اهل کجا هستیم.

«همانا آنانی که دارا هستند، بیشتر به‌دست خواهند آورد و فراوانی نصیبشان خواهد گردید. لیکن آنانی که ندار هستند، بیشتر از دست خواهند داد؛ حتی همان چیزهایی را که اکنون دارند.» (انجیل متی، فصل ۲۵، آیه ۲۹)

سال ۱۸۷۱، کمیسیون وزارت آموزش‌وپرورش آمریکا گزارشی نوشته ادوارد جارویس را در کتابِ «رابطه آموزش با جنون» منتشر کرد. جارویس ۱۷۴۱ مورد جنون را بررسی کرد و نتیجه گرفت که «مطالعه بیش از حد» دلیلِ ۲۰۵ مورد از آن‌ها بوده است. جارویس می‌نویسد: «آموزش، زمینه را برای بخش عظیمی از دلایل اختلالات ذهنی آماده می‌کند.» به‌طور مشابهی، هوراک مان، پیشگام آموزش عمومی در ماساچوست اعتقاد داشت که مطالعه بیش از اندازه دانش‌آموزان باعث ایجادِ «مخرب‌ترین تأثیر بر شخصیت و رفتار می‌شود... گهگاه با تحریک بیش از حد ذهن، خود سلامت نیز تخریب می‌شود.»

فرصت، بیشتر از استعداد در موفقیت مؤثر است.

«همانا آنانی که دارا هستند، بیشتر به‌دست خواهند آورد و فراوانی نصیبشان خواهد گردید. لیکن آنانی که ندار هستند، بیشتر از دست خواهند داد؛ حتی همان چیزهایی را که اکنون دارند.» (انجیل متی، فصل ۲۵، آیه ۲۹)