بریده‌هایی از کتاب کافکا در ساحل

قبلاً تقریبا متوجه نشده بودم، اما اینکه بتوانی برای کسی مفید باشی احساس خوشایندی است...

چیزها هرگز آن‌طور که تو فکر می‌کنی از آب درنمی‌آیند، اما همین است که زندگی را جالب می‌کند

هیچ جنگی نیست که به همه‌ی جنگ‌ها پایان دهد. جنگ در جنگ رشد می‌کند. خونی را که بر اثر خشونت ریخته شده می‌بلعد، از بدن‌های مجروح تغذیه می‌کند. جنگ موجودی کامل و خودکفاست. لازم است این را بدانی

. قبلاً تقریبا متوجه نشده بودم، اما اینکه بتوانی برای کسی مفید باشی احساس خوشایندی است.

«اگرچه یک چیز را باید به تو بگویم. اگر می‌خواهی موفق باشی باید خیلی جان‌سخت‌تر شوی.»

می‌دانی برزخ چیست؟ مکانی خنثی بین زندگی و مرگ.

همجنس‌بازها، آدم‌های با تمایلات طبیعی، فمینیست‌ها، خوک‌های فاشیست، کمونیست‌ها، هارا کریشناها ــ هیچ‌کدام از این‌ها ناراحتم نمی‌کنند. برایم مهم نیست چه پرچمی را بلند می‌کنند. اما آنچه نمی‌توانم تحمل کنم آدم‌های توخالی هستند.

ما چنان درگیر زندگی روزمره‌مانیم که وقایع گذشته، مثل ستاره‌های کهن هستند که سوخته‌اند و دیگر در مدار ذهن ما وجود ندارند. چیزهای زیادی هست که هر روز باید به آن‌ها فکر کنیم، چیزهای زیادی که باید بیاموزیم. روش‌های جدید، اطلاعات جدید، فناوری‌های جدید، اصطلاحات جدید... اما هنوز، هرقدر هم زمان گذشته باشد، هرچیزی که در این فاصله اتفاق افتاده باشد، خاطرات هرگز از بین نمی‌روند. برای همیشه با ما باقی می‌مانند، مثل سنگ محک

هرچه بیشتر به توهمات فکر کنید، متورم‌تر می‌شوند و شکل می‌گیرند و دیگر توهم نیستند.

«پدربزرگم همیشه می‌گفت سؤال کردن یک لحظه باعث شرمندگی می‌شود، اما سؤال نکردن یک عمر باعث شرمندگی می‌شود.»