کتاب اروپا از دوران ناپلئون (جلد دوم)

کتاب اروپا از دوران ناپلئون ۱۷۸۹ - ۱۹۷۰ (جلد دوم) نوشتهٔ دیوید تامسن و ترجمهٔ خشایار دیهیمی و احد علیقلیان است و نشر نی آن را منتشر کرده است.

درباره اروپا از دوران ناپلئون (جلد دوم)

اروپا از دوران ناپلئون که تاکنون ده‌ها بار در انگلستان و ده‌ها بار در امریکا تجدید چاپ شده است، اکنون یکی از کتاب‌های مرجع درباره تاریخ اروپای مدرن به‌حساب می‌آید. این کتاب بر اساس این اعتقاد نوشته شده که اروپای پس از ۱۷۸۹ را فقط با پژوهش در نیروهای فراگیری می‌توان درک کرد که در طول زمان بر شکل‌گیری اروپای مدرن از بریتانیا تا بالکان تأثیرگذار بودند.

بنابراین، دکتر تامسن بر عواملی کلی نظیر رشد جمعیت، صنعتی‌شدن، توسعه‌ٔ ماوراء بحار، دموکراسی و سوسیالیسم، ناسیونالیسم، روابط میان جنگ و انقلاب تأکید می‌گذارد. او این عوامل کلی را، نه کشور به کشور، بلکه مرحله به مرحله مورد بررسی قرار می‌دهد تا شکل‌گیری تمدن اروپایی در طول یک قرن و نیم را به صورت کلی پیوسته به ما بنمایاند.

حاصل کار تاریخی‌ است با تمام جزئیاتی که سهمی بسزا در شکل‌گیری اروپای مدرن داشته‌اند و طرح کاملی را از گذشته پیش چشم خواننده می‌آورند. مجله اکونومیست دربارهٔ این کتاب نوشته است: «باید امیدوارم باشیم که این کتاب راه خودش را به قفسه‌ٔ کتابخانه‌های مهم همه‌ٔ مردان و زنان هوشمندی که فکر می‌کنند و می‌خوانند باز کند.»

این کتاب، درباره‌ٔ تاریخ یک قرن و نیم اروپا، بر اساس دو اصل نوشته شده است. اصل اول این است که پژوهش در تاریخ عمومی باید درگیر بافتی شود که فرایندهای تاریخی به وجود می‌آورند. قطعاً اگر چنین پژوهشی بخواهد برای خوانندگان آگاهی‌بخش باشد بایستی به دنبال فهم‌پذیرکردن فرایندهای تغییر تاریخی برود. چنین متنی باید رابطه‌ٔ متقابل میان شرایط، وقایع، شخصیت‌ها و اندیشه‌ها و نیز ارتباط درونی وقایع را آشکار کند. در این کتاب کوشش شده است تا حد مقدور این مسئله روشن شود که چگونه و چرا پیامدهایی معین از تقارن خاص شرایط مادی و اراده انسان برآمده است. اصل دوم این است که تغییر تاریخی چیزی فراتر از «لعنتی افزون بر لعنتی دیگر» است و از نظر نویسنده این کتاب تاریخ اروپا در کنار هم نهادن تاریخ‌های جداگانه‌ٔ کشورهای جدا و ملت‌های جدا نیست. اشتراک کشورهای اروپایی در میراث تاریخی‌شان چنان زیاد است و این کشورها کنش و واکنشی چنان مدام و پیوسته داشته‌اند، و چنان از عقاید و نهادها و زندگی اجتماعی همدیگر الگوبرداری کرده‌اند که می‌توان بخش اعظم داستان گذشته‌شان را چنان بازگفت که داستان به هم پیوسته‌ای باشد. این کتاب چون بر اساس این دو اصل نوشته شده است، ساختار و شیوه کتاب را وحدت‌هایی زمانی و مکانی معین کرده است که در هر نسلی و از نسلی به نسل دیگر بیشترین اهمیت را داشته‌اند. نویسنده این کتاب علاوه بر استفاده از هنر داستان‌گویی و قدرت توصیف، سعی کرده است از فنون تحلیل، توضیح، و تفسیر هم استفاده کند تا بتواند از دل توالی وقایع و از دل شناخت ما از تأثیرات این وقایع بر سرنوشت آدمیان، فهم عمیق‌تری راجع به چگونگی رخ دادن این وقایع بیرون بکشد.

خواندن اروپا از دوران ناپلئون (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از اروپا از دوران ناپلئون (جلد دوم)

«جنگی که در ۱۹۱۴ آغاز شد و چهار سال و سه ماه به درازا کشید از بسیاری جنبه‌ها در تاریخ انسانی پدیده‌ای کاملا تازه بود. در جنگ‌های پیشین، مانند جنگ‌های انقلاب فرانسه و جنگ‌های ناپلئون، همین تعداد از کشورها شرکت جسته بودند و آن جنگ‌ها حتی طولانی‌تر از این بود. از ۱۸۵۱ به بعد در هر دهه جنگی در جایی رخ می‌داد، و اگر جنگ‌های کشورهای اروپایی در خارج از اروپا را به شمار نیاوریم، طی این مدت سیزده جنگ در خود اروپا روی داده بود. ولی گرچه هیچ صلح عمومی در کار نبود هیچ جنگ عمومی هم رخ نمی‌داد. این نخستین جنگ عمومی بین کشورهای بسیار سازمان‌یافته قرن بیستم بود که قادر بودند توان همه شهروندان خود را در اختیار بگیرند، ظرفیت تولیدی صنایع مدرن را بسیج کنند و منابع تکنولوژی نو را برای یافتن شیوه‌های جدید نابودی و دفاع به خدمت بگیرند. این نخستین جنگ در مقیاسی چنان بزرگ بود که اقتصاد بین‌المللی را که در طی قرن نوزدهم توسعه یافته بود مختل کرد، نخستین جنگ بین ملت‌های اروپایی که بر روی هم بر بیش‌تر نقاط جهان سلطه داشتند. شماری با عزم و پاره‌ای از سر درماندگی در این جنگ شرکت کردند زیرا کشورهای درگیر جنگ ابتدا معتقد بودند که برای بقا می‌جنگند و بعد برای آرمان‌های والا جنگیدند؛ این جنگ در اروپا تا سر حد فرسودگی یا سقوط و تا نابودی بی‌سابقه ادامه یافت زیرا توان دو طرف جنگ بسیار نزدیک به هم بود و آن‌ها زمانی بس طولانی خود را برای نبرد آماده کرده بودند. جنگ در زمین و آسمان، روی دریا و زیر آن جریان داشت؛ چراکه اختراع تانک و هواپیما، کشتی‌های توپدار و زیردریایی جنگ را سه‌بعدی کرده بود. از منابع جدید اقتصادی و حتی جنگ روانی بهره‌برداری شد زیرا از آن‌جا که این اولین جنگِ توده‌ها بودــ جنگی میان همه ملت‌ها و نه صرفاً میان ارتش‌ها و نیروهای دریایی ــ تولید صنعتی و روحیه غیرنظامیان اهمیت فراوان یافت. شیوه رهبری ژنرال‌ها در هر دو جبهه همواره با نوآوری‌های این نوع جنگ کهنه و منسوخ می‌شد، و پیروزی‌ها به یک اندازه مرهون محاسبات غلط دشمنان و بینش یا استراتژی برتر بود. گهگاه رهبران، غیرنظامی و نظامی هر دو، به معنای واقعی کلمه چنان پاک گیج و سرگردان بودند که از اِعمال هر گونه نظارتی بر جریان وقایع ناتوان می‌ماندند.»