بریده‌هایی از کتاب طرح و نقشه ای برای شادکامی

پس فرایند تولید شادکامی عبارت است از نحوهٔ تخصیص توجه. ورودی‌های شادکامی انبوهی از محرک‌ها هستند که برای جلب توجهتان با هم رقابت دارند. در ادامه این محرک‌ها، به‌واسطهٔ توجهی که می‌کنید، به شادکامی تبدیل می‌شوند.

پس فرایند تولید شادکامی عبارت است از نحوهٔ تخصیص توجه. ورودی‌های شادکامی انبوهی از محرک‌ها هستند که برای جلب توجهتان با هم رقابت دارند. در ادامه این محرک‌ها، به‌واسطهٔ توجهی که می‌کنید، به شادکامی تبدیل می‌شوند.

شادکامی نهایتاً همان احساس خوشی و هدفمندی «در گذر زمان» است.

تعریف شادکامی کار آسانی نیست، اما «اصل خوشی-هدفمندی» کمک می‌کند تا انبوهی از احوالات را در تجربه‌های روزانهٔ زندگی جا دهیم و به این صورت سایر تعاریف را دور بزنیم.

شادکامی به معنای تجربهٔ خوشی و هدفمندی در گذر زمان است.

انتظارات متوسط باعث می‌شود تا از دست «سندرُم امید کاذب»، که نمی‌گذارد از انتظارات احمقانه دست برداریم، راحت شویم. امید کاذب ناشی از خوش‌بینی است، اما انتظارات متوسط لزوماً تضادی با خوش‌بینی ندارند.

روی‌هم‌رفته، اگر خواستار شادکامی هستیم، بهتر است انتظارات متوسطی داشته باشیم. جشن و مهمانی را در نظر بگیرید؛ شادکامی آن‌هایی که انتظارات زیاد و برنامه‌ریزی‌های بزرگی دربارهٔ جشن‌های هزاره داشتند کمتر از کسانی بود که انتظارات کمتر و برنامه‌ریزی‌های مختصری داشتند. همین اتفاق را در شبگردی‌ها هم دیده‌اید: بهترین شبگردی‌ها معمولاً آن‌هایی‌اند که برنامه‌ریزی‌نشده باشند. انتظار شادکامی زیاد احتمالاً موجب می‌شود خیلی شادکام نباشید.

پُراستنادترین مقالهٔ علمی‌ام حاصل این پژوهش است و تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر شیوهٔ ارزش‌گذاری داروها و درمان‌ها در سازمان خدمات بهداشت و سلامت بریتانیا داشته است. (۳۰) این سازمان مقادیر معاوضهٔ وقت را در کنار هزینه‌های درمان‌ها و مداخله‌های مختلف قرار می‌دهد تا بداند کدام‌یک از آن‌ها بهترین بازدهی پولی را دارند. (۳۱) وزارت کشور بریتانیا، با تکیه بر پژوهش‌هایم، از رویکرد مشابهی برای تعیین دیهٔ قربانیان جنایت‌ها استفاده می‌کند. (۳۲)

احتمال اینکه از انجام‌ندادنِ چیزی افسوس بخوریم بیش از احتمالِ پشیمانی از انجامش است، به‌ویژه اگر فرصتی برای تغییری بزرگ در زندگی در اختیارمان قرار گیرد.

نوشابه و پیتزا را در نظر بگیرید و فرض کنید که شما هر دو را می‌پسندید. اولین لیوان نوشابه واقعاً حالِ آدم را جا می‌آورد و اولین برش پیتزا واقعاً به دل می‌چسبد. دومین لیوان نوشابه هنوز هم حال می‌دهد، اما نه به‌اندازهٔ اولین جرعه. همین‌طور، دومین برش پیتزا هنوز می‌چسبد، اما نه به‌اندازهٔ اولین برش. با این حساب، اگر چهار لیوان نوشابه داشته باشید، به احتمال زیاد حاضر می‌شوید پنجمین لیوان را با اولین برش پیتزا معاوضه کنید. همین‌طور، اگر چهار برش پیتزا داشته باشید، به احتمال زیاد حاضر می‌شوید پنجمین برش پیتزا را در اِزای دریافت اولین لیوانِ نوشابه معاوضه کنید.